Бітеген Абдуллаев 1932 жылы 17 сәуірде Түркменстанның Мары облысы Кушка ауданы Калимор ауылында туған. Әкесі Абдулланың туып өскен жері осы Маңғыстау облысы. Әкесі атақты бай адамдардың тұқымы болған. Өткен ғасырдың 20 жылдардың аяқ жағында кеңес өкіметі толық орнап, колхоздастыру науқаны басталады ғой. Байларды конфискация жасайды, мал-мүлкін колхозға өткізеді, жер аударады. Міне, содан қашқан Бітеген ақсақалдың әкесі Абдулла ағайындарымен бірлікте қаша көшіп Түркменстан арқылы Иранға өтпекші болады. Түркменстанның Мары облысына келген кезде Иранның шекарасында, Кушка деген жерде шекарашылардың қолына түсіп, Абдулла оққа ұшады. Әкесі қайтыс болған соң үш айдан кейін анасы Бітегенді босанады. Бітегеннен үлкен апасы болады. Анасы бір қыз, бір ұлмен жастай жесір қалады. Барлық мал-мүлкін колхозға өткізеді. Сөйтіп өздері де Калимор колхозының мүшесі болып еңбек етеді. Колхоз мал шаруашылығымен айналысады. Есі кіргеннен бастап жетім бала әркімнің есігінде жүріп, қозысын бағып, сәл үлкейгесін түйесін бағып, анасы мен апасына қолғабыс тигізеді. Соғыс жылдары ауылдағы бастауыш мектепті түркмен тілінде оқиды. Ол кезде әсіресе, соғыс жылдары қайбір жөнді мектеп, оқу болсын. Мектепте болғаннан малдың соңында жүргені көп, әйтеуір аштан өлмесе болды, өлместің қамын соғып жүреді ғой. Сөйтіп жүргенде соғыс жеңіспен аяқталады. Бітеген жасы кәмелетке толып 1951 жылы ауылына жақын жердегі Челебек-Абад деген жердегі темір жол құрылысында қарапайым жұмысшы болып жұмысын бастайды. Кішкентайынан қара жұмысқа піскен қара балаға темір жолдың қара жұмысы қиын болмайды. Қарны нанға тойып, есік жинап, анасы мен апасының көз алдында есейеді. 1956 жылы 24 жасында әскерге шақырылады. Әскерлік өмірі 3 жыл 6 ай, Ресейдің Астрахань облысында құрылыс жұмысында болады. Әскерден кейін елге келіп анасының қолында тұрып, сол бұрынғы жеріне темір жол жұмысына орналасады. Көп ұзамай үйленіп, жастай жесір қалған, жоқшылықтың тауқыметін тартқан, жетімдіктің азабын көрген анасының қолын жылы суға салып бағады. Өмірлік жарымен бірлікте Сисенбек, Алмаш, Гүлнар, Мая, Бейсенбек, Рысжан, Қалбек, Тынышжан, Наурызбек, Аманбек деген 5 ұл мен 5 қызды жарық дүниеге әкеледі. Балдарын қанаттыға қақтырмай, тұяқтыға шоқытпай оқытады, бағып тәрбиелейді.
1991 жылы Қазақстан егеменді ел болғаннан кейін енді есімізді жинадық, етегімізді жаптық, елге оралайық деп 1993 жылы аталарының туып өскен жері Маңғыстауға көшіп келіп, қазіргі отырған жері Қызылтөбе ауылына орналасады. Бітеген ақсақал сол жылы зейнет демалысына шығады. Енді еңбек жолын ізін жалғастырушы балаларына береді. Қазір үлкені Сисенбек есепші, Бисенбек ауданда өрт сөндіруші, Наурызбегі автокраншы, Аманбегі аудандық жер бөлімінде бас маман, ал қыздары тұрмыс құрып, бір-бір үйдің егелері.
Зейнетке шыққан соң да Бітеген ақсақал ауыл бастауыш ардагерлер кеңесінің мүшесі, ауылда, ауданда өткен түрлі іс-шаралардың ортасында жүреді. Түрлі қоғамдық жұмыстарға араласты. Батагөй ақсақалдардың жарысына қатысып, бірнеше рет жүлделі орындарды иеленді. Бітекең керемет күйші. «Арман», «Құдаша», «Сабаш» т.б. күйлерді тартқанда аузыңның суы құриды. Ауылдағы мәдениет үйінде өткен барлық іс-шараларға қатысады. Қазір жасы 90-ға жақындаған Бітекең қарттықты мойындап, немере-шөберелерінің қызығын қызықтап үйінде. Барып жағдайын сұрап, ауыл жаңалықтарын айтсақ мәз болып, балаша қуанады. Қазіргі халықтың жағдайына, Президентіміздің саясатына өте риза. Тыл ардагері Бітекеңді келе жатқан Ұлы жеңістің 75 жылдығымен шын жүректен құттықтаймыз. Ұзақ өмір, зор денсаулық тілейміз. Балдарыңыз, немере-шөберелеріңіз аман, бастарыңыз бүтін болғай дейміз.
Аманкелді Аманжаев,
Қызылтөбе ауылы бастауыш ардагерлер кеңесінің төрағасы
Редакциялық пікір мақала авторлары мен оқырмандардың пікірлеріне сәйкес келмеуі мүмкін. Жазба және пікірлердегі ақпараттың дұрыстығы үшін авторлардың өздері жауапты.
