Дін іздеп, арбалған қайран жастар...

©

Бүгінгі таңда шекара асып, білім жетілдіремін дейтін азаматтардың қарасы қалың. Алайда шетелде білім алудың артықшылығымен қатар, кемшін тұстары бар екені айтпаса да түсінікті. Қазіргі таңда жастар арасында ислам елдеріне барып білімін жетілдіру, араб тілін үйрену мақсатында кетуге ниетті азаматтарымыз жеткілікті. Тиісінше күмәнді исламдық оқу орындарына баратын тұлғалардан күтілетін қауіптің де бар екені даусыз... Сондай «білім қуып» кеткен жас­тардың бірі ретінде өзімнің туысқан інім Роман Жуынбаев­ты айтуыма болады. Оның ең алғашқы шетелге сапары 2009 жылы САК­-ке ке­туімен басталған болатын. Р.Жуынбаев­тың дінге деген қызығушылығының күрт артуы, ол мектеп бітірер тұста көрініс таба бастады. Алғашында, 26­-шағын аудандағы облыстық Бекет ата мешітінде діни шараларын орындап, имамдармен жақсы қарым­қатыныста болды. Содан соң салафиттік көзқарастағы топ өкіл­дерімен байланыс орната бастағаны жө­нінде мәлім болды. Көп ұзамай, одан діннің сыртқы көріністеріне (сақал қою, қысқа балақ т.с.с) тән ерекшеліктер байқала бастады. ҚМДБ қарасты дін қыз­меткерлеріне күмәнмен қарап, шетелде уағыздаушылар Дильмурат Махаматов (жақында 8 жылға сотталды, терроризмді насихаттағаны үшін) және Назратулла Абдукадыровты (Тәжікстан азаматы, Сау­дия патшалығының құқық қорғау органдарымен ұсталған) өзіне жол көрсетер ұстазы ретінде көру үрдіске айналды. Бірнеше жылын араб елінде өткізгеннен кейін, Ақтауға оралып осында отбасын құрады. Тұрақты жұмыс жасамай діни ортасында, өзінше «шейх» болып араб тілінен сабақ өткізіп жеткілікті дәрежеге иелік ету әсерінен, діндес «бауырлары­нан»   қаржылық тұрғыдан қарызға да, «мүсәпір» (қайыршы) ретінде сұрап қа­рызды қайтармайтыны да жасырын емес. Осыған дейін Р.Жуынбаевқа теолог мамандармен, құқық қорғау саласы өкіл­дерімен бірнеше рет профилактикалық, оңалту іс­-шаралары өткізіліп тұрды. Со­нымен бірге ата-­анасының, өзіне қарасты алдынғы буын ағалары ретінде біздің тараптан да оның ұстанымына қатысты біраз түсініктемелер беріліп, дәстүрлі ис­ламның негіздеріне қарай бейімдеуге ты­рысқанымызбен, еш нәтижесін бермеді. Салафиттік көзқарастағы тұлғалар ара­сында көшбасшылардың бірі ретінде танылып жүрген ініміз А.Ж. ақпан айында Мысырға жанұясымен бірге көшіп кетті дегенде таңғала қойған жан болмады. Себебі ол осыған дейін де шетелге кету ниетінің бар екенін білдіріп жүрген еді. Ондағы күн-­көріс, тұрмыс деңгейінің төмендігін ата­анасынан, ағайын-­туыс­тар арқылы да біліп отырдым. Сонда жүргенде үш баласының бірдей ауруға шалдыққаны жөнінде естіп, біраз уайым­дап қалғанымыз рас. Ал жуырда ғана үш перзентінің ең кішісі 2018 жылғы Юнус есімді ұлы ауыр дерттен қайтыс болғанын естідік. Балалардың жастай ауруға душар бо­луының бірден­-бір себебі ретінде елде жүргенде міндетті медициналық көмек­терден, әр түрлі мәндегі екпеден бас тар­туынан ба деген ой келеді. Салафиттік соқыр сенімді бойына сі­ңірмей тұрғанға дейін сабырлы, үлкенге деген құрметі ерекше, жақындарына жа­нашыр бауырымыздың осы жолға түс­кеннен кейінгі мінез­-құлқында да, әлеу­меттік жағдайында да біршама өзгерістер болды. Менің келтіріп отырғаным бір жанұяның басындағы жағдай ғана. Қо­лыма қалам алып оқырманмен бөліскен­дегі мақсат – інімді тура жолдан тайды деп табалау емес, керісінше өзгелер осы нәрседен сабақ алса екен деген ниет. Тәуелсіз Қазақстанның жастары бә­секеге қабілетті, әлеуеті жоғары болуы маңызды. Ал оларға діндік тұрғыдан дұрыс жол көрсетіп, рухани құндылық­тарды жоғалтпай, ата­-бабамыз ұстанған дәстүрлі діннің ұстанымдарын мирас етіп қалдыру – біздің аға буын өкілдері үшін басты мақсат.

Зухра ӘБДІЛ-САТТАР